Neydi Günbatımı ?

    Gündüzün hareketli, hızlı ve çoğu zaman gökyüzüne bakıp iki dakika dahi mola veremeyecek kadar yoğun geçtiğini biliriz. Gecenin ise gündüze oranla bi o kadar sakin,  senin kendini dinleme fırsatını sana bolca verdiğini ve karşılığında tüm sessizliğini koruyabildiğini biliyoruz. Gündüz ne kadar kalabalıksa gece o kadar yalnız. Gündüz ne kadar gürültülüyse gece o kadar sessiz. Ya da başka bir deyimiyle gündüz ne kadar konuşuyor, duyuyor ve dinliyorsan sesleri; gece de ona benzer. Tek fark bu sefer içten içe konuşan sensin, dinlediğin ise iç sesin.. Basit özetle, bence, gündüz ile gecenin tanımı bu. Bir de ikisinin arasında bir yer var köprü görevini gören. Günbatımı ya da doğumu. Tam olarak bir geçiş evresi sanki. Günün yorgunluğunu en çok hissettiğin ama gecenin sakinliğini de bir taraftan duymaya başladığın o kısa dönem. Gökyüzünün en güzel manzarasını görebileceğiniz zaman dilimi. Benim için ne gündüz ne de gece kadar net bir tanımı ifade eden, bir nefes alıp gökyüzüne bakmayı aklımıza getirdiğimiz tek an. Ya da bazen tanımı bile yapılamayacak kadar güzel manzaralar ortaya çıkartan; güzel, doyumsuz vb aklıma dahi gelmeyen anlık hisleri bize yaşatan o tanımsız köprü misali şey.. Evet, sanırım tam olarak bu. .